Professionele communicatie

Geplaatst op 1 december 2015door Suskeblogt

Greet schrijft.

Zoals ik waarschijnlijk hier al eens geschreven heb zit onze zoon in zijn laatste jaar hogeschool waar hij “toegepaste informatica” volgt.
Eén van de cursussen die hij de laatste weken op zijn bord gekregen heeft was “professionele communicatie”.
Volgens wat hij vertelde ging die cursus gewoon over die goeie ouderwetse lessen etiquette welke ik me herinner van de schaarse lessen die ik over dit onderwerp destijds op school gekregen heb. Mijn moeder had indertijd twee tantes die alles wilden volgens de etiquette. Van hen werd verteld dat ze “de glorie in het hoofd” hadden.

Om het de leerlingen duidelijk te maken hoe ze zich moeten gedragen organiseerde de leerkracht een zakenlunch. Dat de zoon een zakenlunch heeft gekregen, en daarbij leerde een wijnglas vasthouden kan nuttig zijn. Ook de dresscode, avondkledij, luncheon enz. Dat is wel goed.

Maar hij stelde zich de vraag: “waarom moet ik weten dat in het ene geval de vrouw moet voorgaan en in het andere geval de man?”
Tja.

Eind goed al goed.

Vandaag moesten we alle vier van ons gezin voor de vrederechter verschijnen. Dit is een procedure die men moet volgen om de financiële middelen van onze dochter veilig te stellen. Ik werd aangeduid als de voogd over haar fondsen. Ook zal ik een boekhouding moeten aanleggen om zo rekenschap te geven aan de rechter voor iedere euro die van haar rekeningen zal gaan. Dit alles zal definitief worden vanaf de publicatie in het Belgische staatsblad.

Tot onze grote verbazing was onze dochter volledig akkoord met de voorstellen van de rechter. Zij begint te beseffen dat geld begeren niets voor haar is momenteel. "Ik moet nog veel aan mezelf werken" liet ze weten. De rechter knikte begrijpend.

Minder kwaad

Geplaatst op 19 november 2015 door Suskeblogt Greet schrijft Francky zegt dat het niet ligt aan google. Dat het ligt aan het niet compatibel tussen wordpress en google. Laat mij niet om iets te willen schrijven over de dochter en autisme. Je kan alles ook met humor omringen. Wel dit niet. Dochter is niet goed in het beheren van geld. Daarom moeten wij naar de rechter, omdat ze binnenkort meerderjarig wordt. Het is maar dat wij dat zelf nog maar kort vernomen hebben dat dat kan. De zoon moet ook mee omdat hij meerderjarig is en nog onder dit dak woont. Woeha dit gebeurt hier echt. En nu nog het goeie dat moet gebeuren is dus goedkeuring van de rechter hoop ik Waar onze dochter is, overdag in het psycho-sociale revalidatiecentrum Die mensen vinden het echt nodig dat zij haar meerderjarigheidsspaargeld NIET krijgt. Wel ik hoop dat ze ons dan ook steunen bij de rechter.

Razend kwaad.

Wie tussen de regels door kan lezen op deze blog weet dat het niet altijd goed gaat met onze jongste, de dochter. En allez weer telefoontjes dat we kunnen overleggen over. Ja hoor, nog drie weken. Dat je moet juridische stappen nemen hadden wij nooit verwacht. Om haar te beschermen. Kwaad dat ik geworden ben door het feit dat ook de zoon wordt gemeld. Een dochter zou enkel ons verantwoordelijkheid moeten zijn. En dit is niet niet meer zo En daarom kan ik vooral razend worden . Omdat er geen oplossing is voor dit kind. Ons dochter staat als model voor anderen. Weet zeker dat ik schrijf voor anderen. ook voor mensen uit het onderwijs die ik goed ken, en die hun best doen

voorlopige bewindvoering

Ja, wat moet een mens nog zeggen?

 Het gaat niet goed met de dochter.

Je zou veel kunnen zeggen, maar waarom weer uitweiden over haar?

Haar ouders, dat zijn wij dus,  en de zeer begripvolle mensen van de instantie waar ze momenteel therapie volgt zijn bezig  om haar te wapenen tegen een zeer groot gevaar: "teveel geld uitgeven" !

Binnen een maand wordt ze meerderjarig, Op haar achttiende verjaardag komt er spaargeld vrij dat op haar naam staat. Wij willen niet dat ze al dat geld in een paar weken of maanden verdoet, Daarom zijn wij aan het kijken voor wat men noemt voorlopige bewindvoering. Dat ze hier niet gelukkig mee zal zijn is zacht uitgedrukt. Hopelijk komt alles goed.

Naast dit alles is er dan ook nog de kans op een nieuwe diagnose. Geen idee wat dit voor gevolg zal hebben.

Afwachten.

Goed om weten ?

Greet schrijft Ja zeer erg moeilijk om dit op een blog te schrijven Voorlopige bewindvoering moeten aannemen over de dochter. Waarom ik dit schrijf. Het is gewoon zo. Wij willen niet dat ze als meerderjarige haar geld dat vrijkomt zomaar verdoet een aantal afspraken met psychiaters en telefoons weer gedaan. Zal nog niet zo simpel worden. Greet dus, met de sus die daar echt achter staat

Mag dit ?

we zijn allemaal in de familie tevreden over hoe de zoon geevolueerd is. Nu het 7 jaar geleden is, dat hij 14 jaar was, is er behoudens wat zeer nerd gedoe nooit iets moeilijks meer geweest, ivm autisme. Niets dus wat ouders en anderen niet hebben kunnen plaatsen en oplossen. Behalve die eeuwige privacy. Ironisch Als ouders natuurlijk zeer tevreden dat je zulke zoon hebt, die bij een ander gesprek zegt: veel geluk over het volgende gesprek en dat gaat dan over de dochter. Soms kan ik niet grappig uit de hoek komen. Wel dat Sus en ik weten dat wat wij doen nu ons dochter in een bepaalde omgeving is, wij weten dat ze in drie maanden al beter is geevolueerd dan gedacht. Hoe beter iedereen evolueert, hoe beter voor de rust thuis. Ook voor de katten. mvg Greet

Puberen

Puberen Geplaatst op 8 oktober 2015 door Suskeblogt Greet schrijft Ons dochter is beperkt ivm autisme, iedereen akkoord. De angst van haar moeder ivm psychoses, uitgeklaard, bij uiteraard, een psychiater. Ik wil veel dingen niet. Je eigen kind gelukkig zien, is wat ik wel wil. En wat ik kon en eventueel wel nog zou kunnen, 2 psychiaters overpraten, omdat zij niet de juiste zorg gaven aan ons dochter. Nummer 3 schatte haar juist in. De cocktail van medicatie, dat doet haar goed. Nummer 4 is aan boord van een programma waar zij nu 3 maanden bezig is, en het doet haar goed. Zekere rust is hier in huis bezig.

ZEER !

In het westvlaams bestaat het woord zeer, hetzelfde als pijn. Wat ikzelf daarmee wil duidelijk maken, en als eventueel, gedaan heb, dat het zoveel pijn doet om niet meer auto te rijden. Sus doet het. De zoon zou het kunnen. De zoon was de enige die proficiat zei over het feit dat wij 23 jaar getrouwd waren gisteren. Ha en wat meegeleefd ook met een feit dat zijn oma geopereerd werd. Niet meer soms dat ik het beu ben om de enige te zijn die hem begrijpt. Of omgekeerd. Hij is mss de enige die zijn zus zal kunnen begeleiden als zij oud worden. Toch volgens mijn aanvoelen. En beter mag het hier nog altijd iemand doen. Sus: bedankt voor 23 jaar en verdraagzaamheid, en voor die foto Of iemand het echt wil weten: er is een wereld van verschil tussen 2 kinderen met autisme Een asperger vs klassiek autiszme met ook psychosegevaarlijkheden.

PASSIE

De zoon praat en vraagt al sinds hij het kan. Je zou zeggen geen verrassingen meer? en toch Wat is passie? Geen direct antwoord natuurlijk. Passie in de liefde onmiddellijk afgekapt. Maar dan een deftig gesprek over passie, als een hobby, iemand die het doet omdat hij het graag doet. En dat er een heel verschil is tussen passie en obsessie. Eerlijk gezegd weet ik niet of hij soms oefent met mij. maandag, hij kwam thuis omdat het project waar hij met 3 anderen een semester heeft gewerkt eindelijk goed gaat. Wegens de privacy zal ik niet vermelden welk project. Hij : tis toch leuk en mooi om te zien dat het gelukt is. En ik: ben je trots op jezelf? mm is dan het antwoord. Wat nooit kan liegen in zijn geval: inwendig trots zijn, dat verraden zijn ogen. Die stralende, blinkende ogen. Dat betekent heel wat. Daarom deze blog: sheldon van de big bang theory is populair. Dat is onze zoon in driemaal kwadraat, ik bedoel maar uitvergroot tot en met. Wat hij voor heeft: hij kan zich nu echt wel sociaal gedragen En wat “passie” betreft, sus en ik zijn zaterdag 23 jaar getrouwd. De “passie” die een collega ooit wilde ervaren, is alleen maar vermoeiend. Groetjes Greet.

Hulp-niet nodig

Vorige week was onze zoon jarig. 21. Behalve ja, mama ik mag nu gokken, en een paar maal samen de slappe lach krijgen niets te zeggen. Hij begint nu aan zijn derde en laatste jaar hogeschool. De privacy blijft. Het is natuurlijk niet vanzelf gegaan die hulp ivm hem. Maar er waren 2, een gon-begeleidster en een thuisbegeleider. Over die laatste kunnen wij nog kwaad worden: hij is wie hij is omdat hij zo intelligent is. Die man heeft de zoon onderschat. Ja hoor je kan intelligent zijn, en asperger-bovengenmiddeld begaafd zijn. Hij kan om met zijn zus, met de pijn van zijn moeder, met zijn vader. Hij gaat zelfs op bezoek bij zijn meme. Sus en ik hem hebben leren opgroeien met Monty pyton en cowboy henk. Ook akkoord, wat er niet in zit kan je er niet uithalen, maar toch. Als moeder, weet ik wat ik aan hem heb over de zorg over zijn zus dat is een andere blog waard mvg Greet

Een cliche wordt een cliche als het waar is

Blijkbaar zijn er volgers op deze blog die mijn schrijfsels waarderen, waarvoor dank. De kracht van het positief denken. Daarover zijn boeken geschreven. Kleine dingen waarderen. En toch is dat waar. Iets waarover ik niet graag schrijf is mijn lichamelijke pijn. Maar die is er. Niet voor niets dat ik niet meer kan gaan werken en dat zelfs autorijden moeilijker wordt. Daarom des te meer waarderen dat de zoon -nerd geek, hij is er eigenlijk trots op op dat woord- het goed doet, de poezen -voor mij vooral het vrouwtje annabel- een madeliefje zien, vlinder in de tuin, de buren een aangename avond met mijn verjaardag, een dag de afwas kunnen doen, soms nieuwe recepten uitproberen… En dat de dochter eindelijk wat kalmer wordt De zorg is hier en zal er blijven, je kan er dan maar beter het beste van maken. Niet zo goed uitgeschreven als ik zou willen, maar ja. Het kunnen schrijven is ook al iets positiefs op zich. Greet

Poezen

Gisteren is de dierenarts gekomen voor de jaarlijkse controle van onze 3 poezen, die hier op dezelfde dag zijn toegekomen. Het jaar vooraf hadden we er 2 van wie de eerste, Bruno, stierf aan ziekte, De tweede Streep, ja? Aan gejaagd zijn? Hij kon alleszins goed jagen, een gemiddelde van 1 vogel per week stierf er in zijn ongeveer half jaar dat hij hier was. We hebben ze zowat 6 jaar, alle drie dezelfde dag toegekomen. In een boek over kattenverhalen ooit gelezen: IK kies mijn mens. En je kan dat inderdaad toepassen. Annabel, het vrouwtje, uit het asiel, was onmiddellijk gecharmeerd van mij. Ze heeft zich onmiddellijk aangepast. Echt een huiskat. Humeurig soms. Maar ze is er wel als iemand zich niet goed voelt. Bang als er iets onverwachts gebeurt. Ginger, ons ros katertje. Ook uit het asiel. Heel voorzichtig komen piepen bij Sus. De eerste drie dagen hier heeft hij zich verstopt in de garage. Maar nu? hij slaapt bij sus, zit op zijn schouder en kan eigenlijk niet wachten tot hij thuiskomt. Eerst afwachten en dan vertrouwen. Op je hoede blijven. Rakker, hier binnengebracht door kinderen uit de buurt die wisten dat Streep dood was, Hij was een moegevochten, gekwetste kater. Eerst alles gedaan wat we konden, zoals bv asiel bellen. Hij is gebleven. Pakweg 2 jaar geduurd om zich hier op zijn gemak te voelen.Maar nu is hij allerbeste maatjes met de zoon. Hoe hij dat doet? Gewoon een vaststelling: hij ziet de zoon en hij komt. Tijd nodig hebben om alles te verwerken. met hem IMG_3704 Ja onze zoon. Dit zit mij nog altijd hoog: : jullie zijn verwend met hem . Dat ging dus over de zorgen van autisme. Ja hoezo verwend? Hij kan meer dan iemand anders met auti. Ja, en hij is goed aan het worden om problemen voor zichzelf op te lossen. Maar wat dat betekent voor hemzelf?? Privacy is heilig voor hem. Daarom spreek ook niet zo graag over hem. Maar als je gewoon ziet, wat hij ook-niet van moetens- doet voor zijn zus? Als afsluiter dit, voor wie tussen de regels door kan lezen. De zoon ging in de middelbare school een dag naar een centrum voor mensen met een handicap. Lunch gehad met iemand die zijn linkerarm en been had verloren door een auto-ongeval. Zijn reactie: ja mama, als dit mij zou overkomen, liever mijn linker-arm en rechterbeen of omgekeerd, dan kan ik tenminste nog mijn evenwicht bewaren. Greet

Feiten

Met onze zoon , om met hem om te gaan, feiten dus. Allebei ouders zijn erover zeker, dus feiten, 3 x herhaald,het woord feiten? check Niet zo grappig als ik het zo zeg. feit is dat mijn broer, als vakman langsgekomen is over electriciteit. 2 x -alles in orde- Feit is dat zoon met de poes die hem gekozen heeft op zijn arm mijn broer nog een keer is komen bekijken. Mijn broer vindt dat niet erg. Toont nogmaals aan: zoon weet ondertussen echt wel waarnaar hij moet kijken, het belangrijkste. Daar zijn letterlijke dingen ook wel bij Feitcheck, altijd belangrijk Wie dit grappig vind, waarom niet. greet

Dreun - nu pas echt beseffen hoe bezorgd je bent

Aanleiding: reclamemail van een bank aan ons over eva

Toen ik die mail bekeek, eerste gedacht, betrouwbaar; want ondertekend door een werknemer van het  bankkantoor die wij kennen,
Bij nader inzicht stonden er fouten in, Dus heb ik  maar gebeld naar een algemeen nummer,
Het bleek wel een juiste mail, maar standaardreclame voor een soort kredietkaart voor minderjarigen om te kunnen kopen online,
Dat kunnen wij echt niet gebruiken,

Laat ze nu maar even wennen aan het gebruik van een bankkaart, En vooral hoe om te gaan met je eigen geld,

Binnenpretje voor mij: in die standaardbrief staat een duidelijke taalfout, een van de redenen waarom ik argwaan  kreeg,  Wordt verbeterd in Brussel, is mij verzekerd,

Greet