Een cliche wordt een cliche als het waar is

Blijkbaar zijn er volgers op deze blog die mijn schrijfsels waarderen, waarvoor dank. De kracht van het positief denken. Daarover zijn boeken geschreven. Kleine dingen waarderen. En toch is dat waar. Iets waarover ik niet graag schrijf is mijn lichamelijke pijn. Maar die is er. Niet voor niets dat ik niet meer kan gaan werken en dat zelfs autorijden moeilijker wordt. Daarom des te meer waarderen dat de zoon -nerd geek, hij is er eigenlijk trots op op dat woord- het goed doet, de poezen -voor mij vooral het vrouwtje annabel- een madeliefje zien, vlinder in de tuin, de buren een aangename avond met mijn verjaardag, een dag de afwas kunnen doen, soms nieuwe recepten uitproberen… En dat de dochter eindelijk wat kalmer wordt De zorg is hier en zal er blijven, je kan er dan maar beter het beste van maken. Niet zo goed uitgeschreven als ik zou willen, maar ja. Het kunnen schrijven is ook al iets positiefs op zich. Greet