Al enkele jaren schrijft Eva verhalen. Gemakkelijk is het voor haar niet om gedachten en ideeën in schrijftaal om te zetten. Wel zijn haar verhalen origineel en persoonlijk. Geen kopie van wat reeds bestaat. Daarom zocht ze iemand om haar te helpen. Een tijdje geleden kwam ze een man tegen die ze nog kende van op school. Binno zoals hij heet zat wel in een andere richting en is enkele jaren ouder. Zijn droom is striptekenaar te worden. Binno heeft al enkele verhaallijnen klaar om uit te werken. Wel wilt hij wat bijverdienen. Zo stelde Eva hem voor om haar te helpen haar verhaal te verbeteren qua schrijfstijl. Eva zou dus zijn werkgever worden. Enkele tijd nadien kreeg ik een mail met zijn C.V. Dat doe je nu eenmaal bij je toekomstige werkgever. De afspraak werd gemaakt dat hij op zaterdagmiddag zou langskomen om haar werk te verbeteren. Ook zijn salaris werd besproken.
Deze namiddag was Benno terug op afspraak. Hij heeft zijn eigen toetsenbord meegebracht. Dat werkt makkelijker. Samen zitten ze dan aan de PC. Als ik in de living kom zijn ze al druk bezig. Eva heeft hem een kop koffie gebracht. Nu weet hij niet waar hij die kop mag zetten, op de tafel in de living of gewoon bij zich aan de PC. Wat later merkt Binno dat hij vergeten is zijn pauze op te nemen. Die wordt dan maar vlug genomen. Tijdens het werken gaat het alarm af van Eva’s GSM; Het teken dat de werktijd er op zit. Onmiddellijk staat Binno recht en neemt zijn materiaal. Ik breng hem naar het station. Onderweg vertelt hij over zijn strip projecten waar hij mee bezig is. Veel concreets is er nog niet uit de bus gekomen. Zo komen we aan het station. Hij schudt me de hand en stapt uit. “Vergeet de rekening niet te sturen” merk ik nog vlug op. Dat zal hij doen.
