Onlangs vernam ik van mijn schoonmoeder dat mijn neefjes lid geworden zijn van een voetbalclub. Beiden zijn resp. 7 en 6 jaar jong, vol levenslust, de ene al wat meer dan de andere. "Ze zullen niet samen trainen" vertelde schoonmoeder verder. "Ach nee ? waarom niet ?" vroeg ik bijna automatisch. Ieder die mij een beetje van ver of van dichtbij kent weet dat ik absoluut niet geïnteresseerd ben in voetbal en alles wat ermee te maken heeft. Toch spitste ik toch mijn oortjes daar deze kids - ook al verschillen ze een jaar in leeftijd - zowat alles samen ondernomen hebben, althans tot voor kort dus.
"nee" ging mijn schoonmoeder verder terwijl ze aan het strijken was. "Den oudste moet leren zelf vrienden te maken, hij laat zich veel te veel meersleuren door zijn broertje. Dit kan zo niet verder. Trouwens de jongste heeft al een paar vriendjes mee uit zijn klas".
"Dat is waar" antwoorde ik terwijl ik haar biologische ersatskoffie opslurpte; "ze zijn altijd samen geweest, zoals bij de tennis, het kleuterturnen (en nog zoveel aktiviteiten waarmee ze in hun prille leven begonnen zijn en niet afgemaakt hebben)". Hetgeen dat tussen haakjes staat zei ik niet luidop, maar het schreeuwde wel door mijn hersens. Gezien haar aktuele gezondheidstoestand wilde ik niet onnodig scherp uit de hoek komen, vandaar dat ik me een beetje gedeisd hield.
"Hopelijk zal het hem lukken vrienden te maken". "Waarom niet ? zo'n erge vaart zal het wel niet lopen zeker ?" reageerde ze.
Ze keek me enkele ogenblikken met vragende, niet echt begrijpende ogen aan en streek vervolgens verder. "t'is waar". Met deze korte zin sloot ik vlug het onderwerp af.
Gezien haar gezondheidsproblemen en al de morele en praktische zorgen dat dit met zich meebrengt, had ik niet veel zin om hierover verder in discussie te gaan. Of was ik gewoon bang om ongelijk te krijgen ? Misschien ook. Maar ik zeg altijd dat je niet moet beginnen discussieren over zaken die je niet echt kan bewijzen.
Mijn vraag is nu : wat is het verschil tussen iets niet durven en iets niet kunnen. In het geval van mijn oudste neefje : durft hij geen vriendjes maken of kan hij het eenvoudigweg niet ? Subtiel verschil zou ik zeggen.
5 opmerkingen:
Dat is een goede vraag.
Iets niet kunnen is mijn inziens zeker niet hetzelfde als iets niet durven.
Hij zou geen vriendjes kunnen maken omdat hij geen contact durft te zoeken, of hij durft geen vriendjes te maken omdat hij geen contact kan maken.
In beider gevallen is de uitkomst dat hij geen vriendjes zal krijgen/vinden, maar de "oorzaak" is anders.
Maar het is een goede vraag
ja,inderdaad een hele goeie vraag,
ons zoontje wil wel contact met andere kinderen maken maar hij durft het niet omdat hij het niet kan(hij weet het niet goed aan te pakken)maar kan het niet dus hij durft het dan niet te proberen omdat hij niet weet hoe hij het moet doen,ja, dat is een moeilijke kwestie
Want waar begint het bij zo'n kind
Voelt hij dat hij het niet kan?Of durft hij het niet meer omdat hij heeft gemerkt dat hij het niet goed kon???
het is wel knap lastig voor zo'n kind en zeker als hij het ook nog gaat moeten!dit is niet fijn voor een kind,ik probeer mijn zoontje handvaten er in te reiken en vertel hoe ik het doe(aanpak)vertel wat andere kinderen van hem willen en niet willen,en geef hem een bevestiging als hij mijn vragend aankijkt of hij het goed doet.
Zo heb ik mijn zoontje ook moeten vertellen dat hij hallo>terug moet zeggen als andere kinderen roepen hallo R,en nu doet hij dit ook voortaan,terwijl toen hij kleiner was dit wel automatisch deed en rond zijn 5e had hij er ineens een blokkade op heb ik gemerkt.
Ik steun hem maar zeg niet dat het moet.
grt Angeline
Vraagje Heeft het neefje ook autisme of aanverwant iets>??
laat ons zeggen dat er een vermoeden is van onze kant, niet van de ouders of mijn schoonmoeder
ik snap hem...Angeline
Eerlijk gezegd zou ik weer meteen in mijn schulp kruipen als ik het gevoel krijg dat ik 'moet' vriendjes maken.
Voor mij is het vooral een inspanning en niet van willen, kunnen of durven. Vraag is: welke baten zijn er tegenover die inspanning ? Wat levert de inspanning om vriendjes te maken mij op ? Sociale baten kan ik daarbij niet meerekenen, omdat ik die niet ken.
Ik heb al eens de neiging om een vraagje terug te werpen: durf je niet nadenken, wil je niet nadenken of kan je niet nadenken ?
Een reactie posten