de straat oversteken

Sinds enige tijd is er een kleine discussie aan de gang. Eva wilt net als haar grote broer alleen de straat op. Voor Jasper is dit geen probleem. Hij kan op een veilige manier oversteken, wachten tot het licht op groen staat enz. Voor Eva is dit niet zo simpel.
Zij heeft absoluut geen ruimtelijk inzicht en kan dus niet uitmaken of de kust al dan niet veilig is.
Wanneer ze 's avonds afgezet wordt bij mijn moeder moet de begeleidster van de bus haar helpen bij het oversteken of anders zou ze pardoes onder een auto lopen of in ieder geval in paniek raken met alle gevolgen vandien.
Daarom lieten we haar tot voor kort nooit alleen de straat op, behalve dan om naar het speelpleintje te gaan tegen de tijd dat de ijskar er aankomt. Het speelplein zelf ligt midden in een woonwijk. Op deze route moet ze alleen ter hoogte van het speelpleintje de straat oversteken en deze straat is dan nog eens doodlopend. Veel auto's passeren er daar dus zeker niet.
Mijn moeder woont op een paar honderd meter van ons huis en om van ons huis naar het hare te gaan moet je wel een kruispunt oversteken, met verkeerslichten. Tijdens de spitsuren is het er behoorlijk druk. Eva zou in principe kunnen ovesteken met behulp van de verkeerslichten, maar toch is het nog gevaarlijk voor haar. Je weet immers nooit hoe ze zal reageren mocht het voetgangerslicht op rood springen terwijl ze halfweg is bij het oversteken. Veel kans dat ze door de drukte om zich heen zou panikeren. ZIjzelf wilt absoluut alleen naar huis wandelen, maar dat mag niet van ons en van ons moeder. Ook de begeleidster van de bus heeft volmondig "njet" geadviseerd toen we haar daarover spraken.
Eva heeft het daar lastig mee. Langs de ene kant begrijpt ze wel dat Jasper ouder is en dus beter zijn weg vindt in het verkeer, maar langs de andere kant wil ze ook de baan op zoals de andere kinderen hier uit de buurt, waarvan sommigen zelfs enkele jaren jonger zijn dan zijzelf.

Gisteren vroeg Greet mij wat ik wilde eten voor vaderdag. Ik gaf twee keuzes op : ofwel halen we couscous bij onze Marrokaanse winkel in de Ardooisesteenweg, ofwel gaan we alle vier samen iets eten in de frituur hier vlakbij.
Dit eerste zag Greet wel zitten, maar ze had wel haar twijfels wat betreft de kinderen. Deze zouden het wellicht niet lusten. Jasper in ieder geval zou bezwaren maken. Dus werd gekozen voor frituur "het Sterrebos".
Rond 7 uur wandelde ik samen met Eva naar het frietkot om alvast een plaats te reserveren. Je weet maar nooit hoe druk het er zal zijn op zo'n dag. En onze vriendelijke uitbater Benny is naar het schijnt een hele goede kok die veel meer kan dan alleen maar frieten bakken en hamburgers serveren.
Onderweg bedacht ik een spelletje. Telkens we moesten oversteken deed ik alsof ik blind was en Eva moest me helpen aan de overkant te komen. Zij vond dit een grappig idee en deed al wat ze kon om me de straat over te krijgen. Slechts eenmaal moest ik haar zelf helpen oversteken daar ze te bang was. Deze blinde papa hield natuurlijk een oogje in het zeil telkens we overstaken.
Om af te sluiten kan ik zeggen dat dit goed meeviel. Geen enkele keer deed ze iets gevaarlijks en zij was duidelijk in haar sas dat het allemaal vlot ging. Toch zal het nog lang duren vooraleer ze alleen naar mijn ouders kan gaan.

Dat Eva zich nog tegoed gedaan heeft aan een kindermenu (met speelgoedje), daar hoef ik geen tekeningetje bij te maken, denk ik toch.