Deze week hebben we vernomen dat een meisje uit de buurt wordt opgenomen in een instelling. De feiten zijn ernstig genoeg als we de berichten, die via via tot ons zijn gekomen, mogen geloven. De ouders kennen we redelijk goed. Volgens ons valt hen niets te verwijten, maar toch worden zij door de mensen uit de buurt met de vinger nagewezen. Momenteel moeten zij werkelijk door een hel gaan.
Nu ben ik de eerste om dergelijke verhalen te relativeren. Wat men over anderen vertelt, daar ben ik allergisch aan geworden, want er is altijd en overal een andere kant van het gebeurde. (foutje van mij misschien, dat je altijd en overal wil relativeren). Maar wat het meisje uitgestookt heeft is jammer genoeg waar.
Pas bij het vernemen van dergelijke toestanden beseffen wij dat wij groot geluk hebben met onze kinderen.
Kijk, wij hebben 2 kinderen, 1 met autisme, 1 met Asperger, en dat is absoluut niet altijd makkelijk. Maar we zijn verdorie dankbaar dat wij met onze twee zelfs nog nooit een psychiatrische opname hebben moeten overwegen.
2 opmerkingen:
Lieve Greet,
ik ben ook blij voor jullie. Prachtig dat je zo goed kunt relativeren en dat het inderdaad nooit is nodig geweest om je kinderen in de psychiatrie te laten verdwijnen.
Wat een prachtige foto trouwens van Eva zeg, ze kijkt zo verliefd naar de poes!
Fijn weekend lieve Greet,
liefs van de vrouw van Autistje
Al wat laat maar toch nog een gelukkige verjaardag toegewenst.
Een reactie posten