Wie de laatste dagen Francky's weblog las, weet wel dat we bezig zijn met de huisvestingsproblemen van meme en pepe. En dat vreet energie van ons beiden. Gisteravond verzuchtte ik aan Jasper (na een korte uiteenzetting waarover het gaat), ik wou dat alles achter de rug was. Hij dan: dan zal je nooit meer rugpijn hebben. Ik, niet het eerste moment begrijpend wat hij zei: ja mama, achter de rug. Inderdaad.
Morgen komt ons kuisvrouwtje weer (zucht). Deze keer ben ik er alleen mee (dubbelzucht). De laatste drie weken was Eva erbij, eerst 2 weken paasvakantie, vorige week wegens 2 dagen ziekjes. (Jasper zoals al eerder aangegeven is dan onzichtbaar)
Nu heb ik Eva juist gevraagd of ze morgenochtend ziek wil zijn, zodat ik niet alleen ben met haar.
Een volmondig en hoofdschuddend NEEN was het antwoord.
Het leuke is dat Eva en ik overeenkomen over het feit dat ze enorm op de zenuwen werkt, voor mij, en stomvervelend is, voor Eva.
(De realiteit is natuurlijk genuanceerder, en ze kan zeer goed poetsen)
2 opmerkingen:
ben maar blij dat je er één hebt toch? ik bedoel en "huishoudelijke hulp"(kuisvrouw bij jullie)haha
En dat op je zenuwenwerken neem je er maar bij toch?het is beter voor jou gezondheid,lijf dus dan is dat meegenomen dat je de dingen die zij doet niet hoeft te doen.
Misschien kan je van ruimtens wisselen zodat je niet bij elkaar op de lip zit.Idd het zal wel meevallen in de praktijk.
grt Angeline
Zoals gezegd, de werkelijkheid is genuanceerder dan ik het met de reactie van Eva heb opgeschreven
Een reactie posten