Letterlijk denken

Wat mij nog te binnen geschoten is van Jasper

"Mama, ik ben toch een Vlaming?". "Ja." "Heb ik dan een baksteen in mijn maag?"

(Voor Nederlandse lezers van deze blog: het is een populair gezegde dat een Vlaming geboren wordt met een baksteen in zijn maag, omdat het overgrote deel graag een eigen huis bezit of laat bouwen)

Over letterlijk denken nog het volgende.

Toen Jasper in de derde klas zat kregen ze les over appels. Tegen mij vertelde hij : "er zijn 3 soorten appels, en ik steek dat in de doos in mijn hoofd".
We wisten toen al dat hij Asperger heeft, en eigenlijk was dat prachtig verwoord van hoe hij denkt. Je slaat alle soorten informatie op en stopt die in een "doos" in je hoofd, waaruit je later kan putten als die informatie nog eens te pas komt.

Toen hij pas zijn diagnose gekregen had, geloofde zowat niemand dat, ook niet de familie. Klassieke commentaar (jammer genoeg krijgen te veel ouders van een intelligente ASS-er dat te horen): ja maar, hij haalt toch goeie punten op zijn rapport; hij is toch een brave jongen, enz...

Wat toen en nu nog altijd waar is: Jasper is door en door betrouwbaar. Dus kon je hem al eens alleen thuis laten tijdens het boodschappen doen onder de voorwaarden: niet opendoen als iemand aanbelt, de telefoon niet opnemen.
Toeval wil dat op zo'n moment tante aan de deur kwam. Jasper deed niet open. Tante keek eens door het raam toen er niet werd opengedaan en zag Jasper. Ze deed teken dat hij moest opendoen. Jasper deed dus niet open. Tante nogmaals gebaren dat ze binnen wil komen. Jasper nog altijd niet opendoen. En dan kwam hij met de oplossing: hij nam een briefje en schreef daarop: "ik ben alleen thuis en mag niet opendoen". Geniaal bedacht, hoorde ik achteraf van een therapeute in het revalidatiecentrum.

Vanaf dat moment was het dus wel duidelijk voor de familie dat Jasper Asperger heeft. En hebben wij het "niet opendoen als je alleen thuis bent" aangevuld met: je mag wel opendoen als oma, tante, de buurvrouw... aanbelt.