Deze middag hebben we Eva opgehaald van kamp.
Toen we er aankwamen waren alle kinderen aan het spelen in de tuin. Eva was blij om ons te zien maar vroeg direct of we nog even bleven. Onmiddellijk dus gerustgesteld dat ze het goed gehad heeft.
Nog eventjes gepraat met de moni's: Eva was een aangenaam meisje, lag goed in de groep, deed enthousiast mee met de activiteiten, was 's avonds wel moe. Ook nog een babbeltje gemaakt met de mama van een jongen die bij Eva in de groep zat. We kennen haar al van 5 jaar terug, toen Jasper met haar oudste zoon een kamer deelde, en wisselden wat nieuwtjes over onze kinderen uit. Zij heeft er 6, waarvan 3 met autisme.
In de auto naar huis vroeg Eva naar Bruno, naar Jasper, of we haar gemist hadden, maar hoe dichter we bij huis kwamen, hoe stiller ze werd. Thuis was het precies of haar ballon met energie, enthousiasme en plezier leeggelopen was en is ze vertrokken naar haar kamer, waar ze zich tot vanavond genesteld heeft met een verzamelalbum strips.
Ze kreeg een kampschriftje mee naar huis, waar per dag de activiteiten opgesomd stonden. Ze moesten ook elke dag invullen wat ze het leukst en niet leuk vonden. Bij niet leuk heeft Eva 5 dagen "niks" ingevuld. Als dat geen bewijs van zich amuseren is!
Als afsluiter: ik weet dat België een land is van gebods- en nog meer verbodsbepalingen, de een al wat absurder dan de ander. Maar de vreemdste die ik ooit gezien heb hing boven de wastafel in de slaapkamer van Eva: streng verboden schelpjes op het strand gevonden te wassen.
1 opmerking:
Leuk om te lezen dat ze het zo fijn heeft gehad,dat doet je toch ook erg goed als ouders.
grt Angeline
Een reactie posten