Jasper en Bruno, dat wordt een echte liefdesstory :-)
Het valt gewoon op dat Jasper meer en langer naar beneden komt dan anders. Bruno hoort dat en is er als de kippen bij als Jasper naar beneden komt, dan springt/rent hij hem tegemoet.
Jasper is alleszins minder onwennig geworden. Aaien deed hij al, nu mag Bruno zelfs bij hem op schoot. Sinds een dag of 2 probeert Bruno hem ook te likken, maar dat vindt hij maar vies. Vraag: waarom doet hij dat, antwoord: dat doen poezen omdat ze iemand leuk vinden, zijn vraag dan weer: maar ik probeer jou ook niet te likken en wat zou jij ervan vinden als ik dat zou doen? Tja, ook vies, maar wij zijn geen poezen.
Bruno groeit en gisteren hebben we hem voor het eerst buitengelaten in onze tuin, wat op zich nodig was en goed gaat; telkens hij ongerust wordt komt hij weer binnen. Het heeft hem ook wel vermoeid.
Maar: toen Francky dat gisteren zei aan Jasper, was zijn eerste reactie: er is toch iemand bij en kwam hij bezorgd naar beneden. Bruno zat ondertussen al braafjes bij mij om uit te blazen van zijn ontdekkingstocht. Hij gerustgesteld weer naar boven.
't Is een bevestiging voor ons van Jaspers positieve sociale ontwikkeling van het afgelopen jaar.
Nu maar hopen als Eva maandag thuiskomt, dat het feit dat Bruno nu ook buiten gaat, haar ook wat geruststelt.
1 opmerking:
"...maar ik probeer jou ook niet te likken en wat zou jij ervan vinden als ik dat zou doen?"
Schitterend zo'n opmerking, ik herken mezelf er in en dat is leuk.
Het is leuk te lezen dat Bruno zich al helemaal thuis voelt bij jullie. Hopelijk is het voor Eva idd minder eng als zij weet en ziet dat Bruno ook naar buiten kan nu.
Groeten,
John
Een reactie posten