Vanmorgen heeft Jasper op school zijn rapport afgehaald. Net geen 70 %, 2 % vooruit in het algemeen, en vooruit in alle belangrijke vakken. Ook wiskunde.
Tijdens de examens is hij ziek geweest, dat speelt ook een rol.
Maar wat mij nog trotser maakt (na mijn blog van gisteren waarin ik alles zoveel mogelijk heb uitgelegd) is het gesprek met de juf-klastitularis op het oudercontact van deze middag.
Het enige minpunt was: hij moet meer studeren. Maar wij weten waardoor dat komt, en dat gaan wij volgend jaar absoluut in de gaten houden.
En dan voor de rest: alles positief!!
J. ligt zeer goed in de klasgroep (volgend jaar dezelfde), en heeft zelfs af en toe aan de juf dingen vertelt. Eindelijk van iemand anders bevestigd wat wij al lang weten: onze zoon is gewoon een sympathieke jongen. Zelf voelt hij dat zo niet aan waarschijnlijk, maar ja, dat is iets waar wij absoluut geen greep op hebben.
Hoe ouder hij wordt, hoe beter op sociaal vlak. Niet slecht voor een 15-jarige Asperger die dus thuis een zwaar jaar heeft moeten meemaken.
Vandaag heb ik door het weer meer pijn dan anders. Maar mijn geluksgevoel, bij dit, wel, het is lang geleden, dat ik mij zo gevoeld heb. Mag wel een keer, na dit zeer zware jaar.
2 opmerkingen:
Proficiat !
Proficiat, je bent terecht fier op de zoon.
Ook wij hebben het gevoel dat onze zoon het sociaal makkelijker krijgt met ouder worden. Hij heeft het geluk ook in een goede klasgroep te zitten. Nu nog zijn herexamens goed doen en dan kan hij in die klas blijven zitten.
Een reactie posten