Omdat het naar mijn mening de laatste tijd "te goed" ging met Jasper, heb ik de school van Eva geraadpleegd, waar je altijd terecht kunt met vragen ivm autisme. Resultaat was dat zijn gewezen Gon-begeleidster een keer is langsgekomen om te praten. Mijn grootste zorg was: nu de thuisbegeleiding is gedaan, en het gaat nu goed met Jasper, dat moet verder gedaan worden. Jasper heeft echt een buitenstaander nodig (liefst een man) die hem echt verplicht om te vertellen wat hem bezighoudt. Het is mij gelijk of dat nu om de 6 weken, 2 of 3 maanden is. De gon-juf stelde iemand van school voor. Afwachten of dat lukt.
Hij is ook een zeer gesloten persoon, en dat staat wel los van Asperger. Als alle gesloten mensen Asperger zouden hebben, wel de mensheid zou er fraai uitzien.
Hij is ook een zeer gesloten persoon, en dat staat wel los van Asperger. Als alle gesloten mensen Asperger zouden hebben, wel de mensheid zou er fraai uitzien.
Wat mij tot deze stap heeft gezet, terwijl het toch goed gaat: ik denk liever op langere termijn.
Een probleem voor ons is dat wij gewoon geen herkenningspunt hebben. Wij kennen mensen met autistische kinderen, ook nog uit de periode dat Jasper naar het revalidatiecentrum ging (3-4de lj). De ouders van toen waarmee wij nog contact hebben, wel hun kinderen zijn jammer genoeg toch in aangepast onderwijs terechtgekomen. Bij J. zit nog iemand in de klas met asperger, voor zover we van hem vernemen zijn zij wel bevriend. Af en toe zegt hij wel iets over die jongen.
Een probleem voor ons is dat wij gewoon geen herkenningspunt hebben. Wij kennen mensen met autistische kinderen, ook nog uit de periode dat Jasper naar het revalidatiecentrum ging (3-4de lj). De ouders van toen waarmee wij nog contact hebben, wel hun kinderen zijn jammer genoeg toch in aangepast onderwijs terechtgekomen. Bij J. zit nog iemand in de klas met asperger, voor zover we van hem vernemen zijn zij wel bevriend. Af en toe zegt hij wel iets over die jongen.
Vriendschap: wel J. heeft nog iets om te verwerken van C. Heeft te maken met het bijhouden van schooldingen terwijl hij bijna anderhalve week ziek was. (mijn interpretatie: mocht hij nu een keer echt aanvaarden dat er ook mensen zijn die je aanvaarden om wie je bent)
Conclusie : wij kunnen niet meer dan ons best doen. Een 15-jarige heeft, kan en mag niet zijn ouders alleen als vertrouwenspersoon hebben. maar wie kan hij dan wel hebben?
3 opmerkingen:
Conclusie : wij kunnen niet meer dan ons best doen. Een 15-jarige heeft, kan en mag niet zijn ouders alleen als vertrouwenspersoon hebben. maar wie kan hij dan wel hebben?
Dat is een goede vraag. Ik zou er eerlijk gezegd niet het antwoord op weten, aangezien ik zelf nooit een vertrouwenspersoon had (zelfs mijn ouders niet).
Nu ik volwassen ben is het voor mij nog steeds moeilijk om mensen te vertrouwen, en een vertrouwenspersoon (op mijn vrouw na) was dus ook lastig te vinden. Ik zeg "vinden" maar eigenlijk klopt dat niet, want zij is via een vriendin van mijn vrouw (degene die mij op autisme wees) in mijn leven gekomen. Zij is zowel voor mijn vrouw als voor mij een vertrouwenspersoon, zowel beroepsmatig als privé (ik huur haar in vanuit mijn PGB om mij te begeleiden).
En voor een jongen van 15 die in sociaal contact net even anders is dan de doorsnee mens lijkt het mij erg moeilijk om een vertrouwenspersoon te "vinden" of beter gezegd krijgen.
Ik vind het een enorm moeilijk onderwerp dus.
Hoe jong Soetkin nu ook nog is, ik blijk nu ook al met deze vraag te zitten...kwestie van vooruitziend te zijn...misschien tot vrijdag?
Mijn zoon (14l) laat ook niet veel los tov. ons. Die zegt dat we zijn 'privacy' niet mogen schenden.
Hij is duidelijk op zijn privacy gesteld!
Hij weet dat als er iets is,hij beroep op ons kan doen of op school bij de leerlingbegeleidster.
ik hoop ook dat hij bij zijn vrienden terecht kan. Hij zit in een vriendengroepje met enkele speciallekes bijeen en dat verstaat elkaar wonderwel.
Een reactie posten