Krukken en toch postitief!

Streepje voelt zich helemaal thuis bij ons, vooral als hij op iemand kan slapen. Soms bij Eva. Meestal op mij.

Zonder het volgende was ik niet paraat geweest ivm onze diepvriezer.
Ik ben dinsdag geopereerd aan mijn rechterknie. De meniscus was nog goed genoeg om te laten zitten, er was wel een ernstig kraakbeenletsel.
3 dagen na de operatie voel ik al het verschil. Die verschrikkelijke kniepijn die ik had voordien is nu veranderd in pijn van de operatie, wondenpijn zgz.
(en na de derde maal aan die knie geopereerd zijn weet ik ECHT wel waarover ik het heb)
Uit voorzorg moet ik van de huisarts en de kinesist nog zoveel mogelijk met krukken lopen.

Belangrijkste is dat ik mij opgelucht voel. Nog een weekje pijn, misschien, en dan nog verdere revalidatie.
Zo had ik het met de kinesist vandaag bij de knieoefeningen erover dat hij toch wel een sadistisch kantje moet hebben, om mensen pijn te laten lijden.
Ik weet wel, 't is grimlachen. Soms is het nodig.