Vorige vrijdag kwam Eva naar beneden: "Mijn keel staat in brand". Ze was ziek dus.
In het weekend : "mijn keel voelt als een slappe banaan".
Maandag was ze nog slapjes, maar dinsdagmorgen stond ze monter en al klaar, voor wij wakker waren: "ik ga naar school".
Gisteren na toiletbezoek: "Toen ik mijn poep afveegde was er een beetje rood." Wij onmiddellijk denken, het is waarschijnlijk zo ver, tot ze zei: "ik heb vanmiddag veel rode bietjes gegeten op school", vraagje waarom: "er was ook bloemkool, maar ik lust geen bloemkool en het vlees was niet lekker want het was een beetje veel hard." Nu eten wij thuis af en toe rode bietjes, en die vindt ze lekker (in tegenstelling tot haar broer, ik zou bijna zeggen uiteraard).
En nee, ik schend Eva's privacy hiermee niet, ze vertelt zelf heel open over lichaamsfuncties.
In het dagelijks spreken maakt Eva nog veel fouten met het bezittelijk voornaamwoord, zijn/haar, en de werkwoordsvervoeging: ik voelt dit, enz.
Nu is het wel zo: van elk woord, als ze aan de computer bezig is, dat ze niet weet hoe het gespeld wordt, vraagt ze gewoon aan ons hoe dat moet, en dat schrijft ze dan op een blad papier (en ik denk memoriseert, volgens mij heeft ze nog nooit 2x hetzelfde woord gevraagd). Er zijn hier zo al wat bladen in de papiermand terechtgekomen.
Doet denken aan Jasper die zowat 5 jaar geleden zichzelf Engels is beginnen aanleren op dezelfde manier, maar dan wel zonder veel vragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten