vrijdag 25 november 2011

Letterlijk vermoeiend

Gisteravond kwam de zoon niet gelukkig thuis met de vraag: hebben wij veiligheidsspelden?
Ja, natuurlijk.
Waarom?
Hij had pas gisteren op school vernomen dat ze deze namiddag moesten lopen in een soort "start to run". Vandaag dus. 4 km om ter eerst onder de 30 minuten.
De veiligheidsspelden waren nodig om iets op hun T-shirt te spelden.

Vanavond weet ik nog altijd niet waarom ze hebben moeten lopen. Hij is te moe om het te vertellen. Er was wel een prijsuitreiking, de eerste 3 van elk jaar, en ook nog de eerste 3 meisjes kregen een prijs. Dat heb ik toch zo begrepen.
Zo moe als hij was heeft hij nog gesproken met zijn zus.

Zij heeft problemen met medeleerlingen. Wat een ander mens ziet als plagen is voor haar soms heel moeilijk om te verwerken. Wij geven haar altijd de raad: praat erover met iemand op school. Wij kunnen absoluut niet oordelen over andere ASS-leerlingen. Juist omdat we de problematiek kennen en iedere situatie anders is.

Het antwoord van de zoon: sommige 14-jarige jongens zijn gewoon echte klootzakken. (spreekt uit eigen ervaring, klasgenoten van hem zijn als 16-17-jarige wel doorgegroeid, nog altijd volgens zijn zeggen)
Nu maar hopen dat de dochter er iets aan heeft.

En hem niet meer laten lopen.

Geen opmerkingen:

Eva 2018 is niet Eva 2021

  Greet schrijft. Eva is sinds dinsdag weer opgenomen op een PAAZ afdeling. De directe aanleiding was haar zich niet goed voelen na de midwe...