Over Eva en Jasper

Als ik een keer de energie vind, zoals nu, schrijf ik alleen maar de belangrijkste dingen, over wat ik ervaar ivm autisme.

Over Jasper. Blog van 4 november:  @john, en @heidi: er komt zeker een oplossing. Nu kan ik daarover nog niets meedelen, omdat er gewoon nog geen oplossing is.  Maar we zijn er mee bezig.  Het allerbelangrijkste voor hem  is dat Jasper gewoonweg opgelucht was, dat hij verplicht (let op het woord verplicht!) wordt.   Er zal iemand zijn met wie hij kan praten.  Zoals het nu er uit ziet zijn er 2.  Francky  heeft nog een ander contact voorstel geopperd, mocht het nodig zijn.  Maar zoals geschreven, het gaat hier niet om weken of zo, wel om de paar maanden.  

Over Eva:

zaterdagmorgen zei ze tegen Francky: mama gedraagt zich weer.  Ja, zo'n pijn op donderdag en vrijdag, dan kan ik mij "niet gedragen".

Omdat ik zaterdag absoluut nog niet in staat was om boodschappen te doen, zijn Eva en Francky naar Delaize geweest, gewapend met een briefje.  Volgens Francky was het leuk om te zien hoe serieus Eva bezig was om alles op te zoeken.  Ik had op voorhand gezegd dat niet alles beschikbaar is, en niet alles altijd op dezelfde plaats ligt. Maar het resultaat mocht er zijn!  Eva kan goed boodschappen doen, en ze weet haar weg in die supermarkt, alleen al van met mij zoveel mee te gaan.  Enfin, zij heeft dus Francky de weg gewezen.  Papa mocht natuurlijk wel betalen.

En dat zij het het belangrijkste vond om naar Delhaize te gaan omdat ze daar dan knikkers kan verzamelen, dat is van veel minder belang. 

Mocht die dochter van ons nu ook een keer aanvaarden dat wij "trots" op haar zijn, als we dat zeggen, en niet altijd daar zo ongemakkelijk bij zijn.  Dit laatste gaat trouwens over veel meer dan enkel naar de supermarkt gaan.