Leeg huis

Bruno is niet meer sinds gisteravond, dat zullen de meesten wel al weten. Het is hier leeg, echt leeg de dag erna.

Eerste reacties, vanuit ons gezin.

Voor mezelf: voor Bruno nooit een huisdier gehad. Had iemand mij nog maar een half jaar geleden gezegd, je zal huilen over de dood van een poes, ik zou gezegd hebben, nooit.
Bruno was een zeer lief diertje, en de tranen zitten nog zeer hoog. Alleen het al op mij, met weer pijn in de zetel liggend, springen en dan geaaid worden en spinnen, ik zal het gvd. missen.

Eva: gisteravond huilen. Ze is er bij gebleven, bij het laatste spuitje.
Vanmorgen vroeg ik haar: heb je gedroomd over Bruno. Neen, zei ze. Ze is wel vanmorgen opgestaan met haar knuffel sinds babytijd en die heeft haar al de hele dag niet verlaten.
Ook nog gezegd: ik kon er niet meer tegen, tegen dat gehuil, mijn hersens kookten. (die schreeuwen van Bruno vanaf gistermiddag gingen inderdaad door merg en been).
De dierenarts heeft Bruno meegenomen. Eva vroeg : naar een dierenkerkhof, maar we hebben gezegd dat hij mee is naar een dierencrematorium.
Ivm met de verwerking van haar verdriet: als ze vragen stelt, antwoorden. Meer kunnen wij echt niet doen.

Jasper: is na de mededeling dat de dierenarts er was en dat Bruno moest inslapen, nog een keer komen kijken, heeft Bruno nog een keer gestreeld. Hij is niet bij het afscheid geweest.
Gisteravond om 11 u, vlak voor ik ging slapen, nog uitzonderlijk naar beneden gekomen, en niet omdat hij honger had. Ging over een nieuwe poes: liefst weer een gewone huiskat, en niet een raskat (zoals een perzische, of burmaanse). Jasper kennende, zal het een aantal dagen duren voor hij kan/wil spreken over Bruno, en het zal weer tussen de regels door zijn dat we moeten lezen.

Francky: was zeer geëmotioneerd, zie ook mijn reactie. Hij heeft nog de kattenbak en bench afgewassen met bleekwater (zoal aangeraden door de dierenarts) gisteravond, hoewel dat niet dezelfde avond moest gebeuren.

Een nieuwe poes komt er zeker. Alleen nu liefst wachten tot in februari, op zijn minst.

Ik word op 6 januari voor de derde maal aan mijn rechterknie geopereerd (artroscopie). Meniscus, en misschien kraakbeen. Mij is het gelijk, zolang alles wat pijn veroorzaakt er maar uitgehaald wordt.
Mijn kinesist zei nog vanmiddag dat op zijn ergst een meniscusopereatie 14 dagen krukken betekent. (die zijn al in huis)

Kerstdagen hier dit jaar toch wel in mineur.