Toen ik vanmorgen eens een blik wierp op Twitter zag ik volgende vraag aan mij gericht : "en? feestje overleefd?"
Een toepasselijke vraag, want gisteravond was ik doodmoe en ik heb uren langer geslapen dan gewoonlijk. Niet alleen omdat ik met zes autistische kinderen opgezadeld zat in een indoorspeelplein, maar ook het constante lawaai van tientallen kinderen samen in zo'n hal dat de 100 decibel zeker en vast overstijgt. Dit alles samen heeft ervoor gezorgd dat ik versleten was.
de cast bestond uit :
- een timide jongen die in de disco het liefst met de kleuters danste
- een jongen met zowel autisme als ADHD, een levende tijdbom als het ware die voor het minst explodeerde.
- een gezet jongetje die ons deed denken aan de Eva van enkele jaren terug
- een gesloten jongen die het wel erg druk in zijn hoofd kan krijgen en daardoor soms paniekaanvallen krijgt. Gelukkig bleven deze aanvallen uit.
- een elf met het lichaam van een ballerina, een diepe stem die je niet direct bij een 11-jarige verwacht en ogen die dwars door je heen kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten