Of F. nu akkoord is of niet: dit zeg ik.
Voor mij, zijn vrouw, was het niet makkelijk om te zien hoe hij gistermorgen thuiskwam na een woordenwisseling met zijn moeder.
En eigenlijk deed mij dat niet raar. Het is misschien vreemd om dit te zeggen, maar ik verwachtte dit al.
Waarover het ging, en nog zal gaan, daar moei ik mij absoluut niet mee en wil ik ook niet.
Alleen het verdriet van Fr. gaat mij persoonlijk aan. En ik hoop dat ik er ben voor hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten