Begrip vragen?

Wat ik geschreven heb gisteren, wordt niet altijd gewaardeerd. Een intelligente asperger (bijna 16), die zich dan nog opsluit, heeft niet altijd het begrip waarop hij recht heeft.
Van zeker 3 mensen heeft hij dat wel: zijn ouders en zijn oom. Oma en tante kunnen hem ook nog wel begrijpen, met de nodige uitleg.
Zusje is te jong om veel dingen te begrijpen.
Voor hemzelf staat hier alles open als hij een keer een vriend wil meenemen.

Ik als zijn moeder en pijnpatiente zeg dat hij de de laatste 3 jaar het gewoon goed gedaan heeft. Of beter verteld, dat we het samen hebben goed gedaan. Zowat 3 jaar geleden heeft hij mij gewoon nagedaan in gezichtsuitdrukkingen, omdat hij zichzelf wilde "emotioneel oefenen". Tja. Wat een moeder soms moet lijden. mooie tegenprestatie trouwens: mijn pijn, mijn ziekenhuisopnames en vooral de 2 zeer zware operaties en de daaraan volgende revalidaties, hij kwam op bezoek en heeft niet geklaagd (toch niet tegen mij, misschien tegen zijn vader). Hij heeft het ook veel gezien aan mij, die pijn, en mij gewoon gerustgelaten.
Gewoon een leuke jongen, onze zoon.

Volgend schooljaar begint hij het tweede jaar zonder begeleiding.

Hoe ouder hij wordt, gewoon volwassener.