Op 1 juli : grote vakantie!

Voor Eva is het echt nodig. Ze komt moe en kribbig thuis, de laatste week.
Eva
donderdag: om 17.15 u oudercontact. Ik heb een heel leuk gesprek gehad met haar juf van dit jaar. (zeer enthousiaste, pas afgestudeerde juf, die kwam ter vervanging van een juf in bevallingsverlof, wel als er één plaatsje overblijft in de school, ik hoop echt dat ze kan blijven) Eva kan een volgend niveau aan, in termen van het gewoon onderwijs: 5de leerjaar, waar ze ook Frans zal krijgen. Mijn grootste zorg was Eva's motoriek. Ze krijgt nog een blad mee met oefeningen, die ze deze vakantie zal (moeten) doen. Dat was voor mij te belangrijk om dat te laten zonder 2 maanden begeleiding. Maar ze doet het goed, in haar rapport staan de pijltjes weer een beetje meer omhoog. In sociaal opzicht doet ze het ook goed, en we hebben dezelfde mening: Eva probeert altijd het maximale te bereiken uit haar soms wat beperkte mogelijkheden. Wat Francky en mij nog nooit verwonderd heeft: ons dochter is een doorzetter.
Vrijdag: Jasper is zoals beloofd een keer meegegaan om haar op school op te halen. Voor hem heel onwennig. Of Eva het apprecieert, weten we (nog) niet. Ze heeft alvast aan een juf en minstens 2 klasgenootjes een keer kunnen zeggen: dat is mijn broer.

Jasper is wel moe, en vooral opgelucht
Donderdagmiddag gedaan met de examens. 's Avonds had de klastitularis een avondje georganiseerd op school voor zijn leerlingen (2de middelbaar) en hun familie. We konden een dvd bekijken die hij gemaakt heeft uit een heel schooljaar filmen bij belangrijke klasmomenten.
Voor mij echt een leuk uurtje, alleen al om Jasper op een andere manier een keer te zien, bv, dat de 4 jongens uit de klas aan één tafel zaten, en alle aanwezige meisjes aan een andere, ze hadden daar nog stoelen bij getrokken. 14-jarigen gedragen zich toch nog niet echt anders dan pakweg 30 jaar geleden.
Vrijdag: "afkicken" van school, zeker, behalve meegaan naar Eva's school, dat was voor hem wel een opgave, maar hij had het beloofd.

En verder: Jasper heeft zijn rapport pas op dinsdag. Donderdagavond heb ik een heel kort gesprek gehad met de leerlingenbegeleider, en met zijn titularis: jasper doet het goed. Afgaande op wat ik gezien heb donderdagavond, is hij sociaal absoluut aanvaard in zijn klas. Nu nog maar hopen dat zijn punten goed zijn zeker?
Greet

Eerst over mama

Ik ben voor het ogenblik lichtjes gefrustreerd omdat ik niet mee kan naar de Batjes. Daar organiseren mensen die wij goed kennen een klein optreden, annex barbecue. 't is al 4 weken geleden dat ik ze nog een keer gezien heb, en toen zeiden ze, je komt toch wel af. Wel nee, ik kan niet. Mijn knie laat het niet toe.

Francky maakte enkele opnames van onze vrienden op de Batjes :



Na het 2de consult dinsdag: nieuwe operatie is nodig, want met het kraakbeen is het niet goed. Wat ik wel moet doen om de pijn in die knie op langere termijn, en het kraakbeen dat over is, zo lang mogelijk goed houden: is vermageren. En veel bewegen. Vrijdag naar de chirurg, dan weet ik hopelijk de datum voor die nieuwe artroscopie. Veel bewegen ondertussen kàn ik écht niet. Dieten, daarmee kunnen we nu al beginnen, want ook Francky en Eva willen vermageren. Er is een afspraak gemaakt met een dietiste. Jasper kan misschien wat gezondere voedingsgewoonten aankweken. Ik denk trouwens dat we hier niet ongezond eten. (over het schooleten kan ik natuurlijk niet oordelen). Maar gezond eten is daarom nog niet gelijk aan dieten.
4 jaar geleden was ik trouwens veel zwaarder dan nu. Met de 4 operaties in de afgelopen 2 jaar, en het absolute verbod van zeer veel sporten ivm mijn rug (zelfs zwemmen mocht niet, en probeer een keer te zwemmen met kniepijn) denk ik dat het een klein mirakel is dat ik de laatste 2 jaar op gewicht ben gebleven.
Greet

quizvragen

- hoeveel dieren van elk ras nam Mozes mee op zijn ark?

- in Saudi-Arabie wordt polygamie toegestaan. Mag een een man dan trouwen met de zus van zijn weduwe?

- een vrouw geeft 50 € aan 2 blinden, zij is de zus van de blinden, maar het zijn niet haar broers  

- een varkensfokker heeft 25 varkens. Door de varkenspest verliest hij ze allemaal, behalve 8, hoeveel houdt hij er over,

- een archeoloog vindt een gouden muntstuk van Julius Caesar met het opschrift 50 voor Christus, is dit mogelijk?

- een nachtwaker sterft overdag op zijn werk. Heeft hij dan nog recht op een pensioen?

- hoeveel maanden hebben op zijn minst 28 dagen, als je rekening houdt met het feit dat er ook maanden zijn met 30 en 31 dagen?

De antwoorden weten jullie wel natuurlijk. Tip: als je het leuk wil houden, stel ze niet direct na mekaar aan de persoon die je wil testen.

mocht er iemand niet een antwoord weten, mag je altijd reageren

Uit de Zappers 5,  p12-13, auteur Ernst, uitg. Dupuis 1997

Update

Vorige woensdag.  Jasper begint aan de examens. Broederliefde.

Eva was aan het praten, zoals alleen zij dat kan, en dan komen er soms wel frustraties naar boven van haar, zoals, "ik wil mijn broer laten tonen aan mijn vrienden", "ze kennen hem niet en ze vinden het maar saai dat hij altijd aan de computer is" . "Ze hem kennen van foto, en alleen Perry heeft hem een  keer echt gezien (op een verjaardagsfeestje van Eva)". (samenvatting van wat Eva gezegd heeft).  Eva vindt het heel belangrijk dat haar klasgenootjes en de andere vriendjes van haar op school Jasper een keer in levende lijve zien. Ik zeg dat aan Jasper (eerste examen: wiskunde, dus hij is rustig genoeg) : we zijn overeengekomen dat hij volgende week vrijdagavond een keer meegaat om Eva op te halen per auto.

Donderdag: Jasper rustig thuis van zijn 1ste examen (wiskunde is altijd goed, als het niet goed is, dan is het zeer goed tot schitterend) Ik heb een grote envelop gekregen met alle gegevens om mee te nemen naar 2de consult dinsdag ivm mijn knie

Vrijdag: strip die ik aan het lezen was (de Zappers), één gag ging rond een TV-kwis met 7 strikvragen.  Ik had 5/7, Francky 4/7 en Jasper 6/7.  

Zaterdag: Eva wilde perse batterijen in haar 2dehands radiootje, dus moest (mocht) ze mee met mij boodschappen doen.  Anderhalf uur weg zijn per auto, is voor mij het grootste maximum geworden, en ik heb iemand nodig imv de boodschappen (buigen en dragen, niet betalen, jammer genoeg). Deze keer Eva. Vorige week was dat Jasper (twas van moetens, omdat Francky al de hele voormiddag boodschappen met zijn moeder gedaan had, maar beeld zonder klank, dat wel!!!  Tja je bent 14 en je moet naar de supermarkt om je moeder te helpen, er zijn leukere dingen)

Zondag: schoolfeest Eva.  Ik ben een uurtje geweest, en de rest van mijn energie gebruikt om te strijken.  

Over Eva hoop ik nog volgende dagen wat meer te schrijven.

Pijn

Wat moet ik hierover nog zeggen, niks meer, ik onderga dat elke dag.

Vanmorgen naar de dokter geweest.  Binnen 2 weken nog een ander consult in Brugge.

Het komt er op neer: met of zonder dat consult, de scan genomen van mijn knie zondag voor een week is niet goed.  Een nieuwe operatie komt er aan. 

En ik zat er mentaal enorm door vandaag.  Nog een keer geopereerd worden, dat doet je toch wel iets, ik heb gehuild, tot ik geen tranen meer had.  

Hebben de kinderen daar iets van gemerkt, zeker.  Met Jasper geen problemen, als hij er wil over spreken zal hij dat doen, is het niet met mij, dan wel met Francky.

Eva, dat is een ander paar mouwen.  Vanavond alleszins geen reactie meer.  Maar verdorie Eva mag wel een keer beseffen dat pijn ook PIJN is, soms.  

Erfelijk

Erfelijkheid is een beladen woord.  In verband met autisme nog meer, de wetenschap is dat nog volop aan het uitzoeken.

Soms kom je totaal onverwachts op een  situatie waarvan je denkt, tiens, dat is dus ook erfelijk.

Jasper had deze week een polo (T-schirt met kraag) aan onder een trui. Opgemerkt  's morgens: de kraag zat niet niet goed.  Ik wilde hem juist steken.  Maar dat ging niet.  Om een kraag juist te steken moet je ook aan de nek komen, en dat verdraagt hij niet, het kietelt.  Precies dezelfde reactie die ik heb als iemand aan mijn nek komt.

Nog zoiets: als ik de laatste jaren mijn broer zie terwijl hij tv kijkt, plooit hij zijn hand op exact dezelfde manier als vroeger onze vader (duim, wijs-en middelvinger tegen zijn wang, ringvinger en pink geplooid onder het kaakbeen).

Ongetwijfeld zijn er nog dergelijke voorbeelden.  Je moet, denk ik, omdat het zo vanzelfsprekend is, er juist op vallen om de gelijkenis te zien. 

Ik herinner mij ooit een cursiefje gelezen te hebben van Simon Carmiggelt waarin hij schreef dat één van zijn kleinzonen exact dezelfde oogopslag had als zijn vader.