Alles hebben we samen zoveel mogelijkvoorbereid: rugzak, tussendoortjes, wat moet er morgen mee van picknick, enz. Nog een keer extra benadrukt: denken aan je portefeuille.
Vroeger gaan slapen dan normaal.
Vandaag: om 7.20 verwacht aan school, want de bus vertrekt om 7.30.
om 6.55: "papa gaan we vertrekken?" 5 seconden later: "mama, heb ik nog een andere jas?" Niet gevraagd gisteravond, tijdens de voorbereiding. Gelukkig weet mama inderdaad nog een andere jas.
Vertrokken. Op tijd aangekomen, zeker. (7.05 vertrekken was ook goed geweest, trouwens)
Vanavond opgehaald. 25 minuutjes te laat: 20.25. Gelukkig stond de atuo heel dicht geparkeerd (we weten dat we extra vroeg vertrekken voor een parkeerplaats)
In de auto: 4 vragen gesteld: (was trouwens ook niet meer van plan!)
-was de wandeling in Brussel leuk: "mm, heb jeanneke pis gezien, niet manneken pis" (ik ken het verschil, heb allebei gezien).
- was het leuk in Walibi: "heb op -grmbl- 8 baan gezeten"
- hoe was het weer: "2x regen, anders zonnig"
- heb je nog honger: "neen ik heb frietjes gegeten" (VERBAASD): Je hebt frietjes gegeten, dus je hebt GELD UITGEGEVEN?
Begon hij zowat onmiddellijk de afrekening te maken in de auto.
Jasper is dus op schoolreis geweest.
En was het leuk voor hem: zeker (zie commentaar in hoofdletters)
Het vertellen erover zullen we wel weer mondjesmaat vernemen in de loop van volgende week, zoals gewoonlijk.
1 opmerking:
Geduld is een schone zaak...heel herkenbaar hoor. Als mijn man naar cursus is geweest bv moet ik geen vragen stellen, maar gewoon afwachten tot hij er zelf over begint want eerst moet hij alles zelf op een rijtje zetten in zijn hoofd. Klinkt toch ook best logisch eigenlijk hé? Want de verwerking gaat bij mensen met ass niet zo snel.
Wel ben ik benieuwd hoe het daadwerkelijk geweest is voor Jasper, of hij echt een fijne dag heeft gehad en onbezorgd heeft kunnen genieten. Dat hij geld uitgegeven heeft is dus een unicum? Heeft hij daar moeite mee?
XXX
Een reactie posten