De afgelopen weken waren we onder invloed van dat corona virus. Wat je ook deed of waar je ook keek, je kon er niet aan ontsnappen. Naast de getroffen en overleden personen had het virus ook invloed op het dagdagelijks leven van iedereen of toch de meesten onder ons.
Zo kwam ik bij voorbeeld technisch werkloos thuis te zitten. Eva haar dagbestedingen vielen ook in het water. Dit had invloed op haar. Voor mensen met autisme zijn veranderingen al niet gemakkelijk, maar thuis zitten en die maatregelen die ons belemmeren in ons doen en laten begonnen zwaar door te wegen bij haar.
Gevolg was dat zij zondagnamiddag een psychotische aanval kreeg. Vlug de 112 gebeld. “Gedraagt ze zich agressief ?” vroeg een dame aan de andere kant van de lijn. “Momenteel wel” antwoordde ik. Gevolg was dat even later onze doodlopende straat bezet was met één ambulance en drie politiewagens. De inspecteurs gingen als eerste haar kamer binnen gevolgd door iemand van de hulpverlening. Zonder problemen ging ze mee met de ambulance. Ze zou dezelfde namiddag nog onderzocht worden of ze al dan niet het coronavirus in zich heeft en dan nog enkele andere onderzoeken.
Deze morgen hebben we vernomen waar ze zich momenteel bevindt en welke spullen ze nodig heeft. Bezoek hebben mag ze niet. Het is afwachten nu.
Groetjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten