Vanmorgen toch een vraag gekregen van haar: Mama, weet jij hoe lang een long is, ik bedoel in de lengte en niet in de breedte?
Mijn allereerste reactie ??? en dan aan Eva: "dat hangt er van af, een grote man van 2 m heeft grotere longen dan een baby van 6 maanden. Als je het wil weten, zoek het op op google, afbeeldingen".
Ze vond het niet direct.
Pas dan kon ik vragen Eva: waarom vraag je dat? 'Wel ik heb hier puistjes (ten hoogte van haar hart) en ik denk dat dat iets te maken heeft met mijn longen."
Pas dan kon ik vragen Eva: waarom vraag je dat? 'Wel ik heb hier puistjes (ten hoogte van haar hart) en ik denk dat dat iets te maken heeft met mijn longen."
Oke, nog een keer uitgelegd dat puistjes te maken hebben met hormonen, dat dat rechtstreeks te maken kan hebben met haar menstruatie (die ze nu heeft), dat het echt een paar jaar kan duren voor de eerste menstruatie en je eigen lichaam elkaar op zich afgesteld hebben. (concreter aan haar uitgelegd, natuurlijk)
Gewoon een illustratie van wat wij hier ervaren met haar. Dit was makkelijk, omdat er geen "bui" bij was.
In echte tijd: een kwartier? Dat is ook wat ik probeer duidelijk te maken: dat ze zich in het overgrote deel van "realtime" normaal gedraagt, ik bedoel dus echt hoe Eva zich gedraagt, en hoe wij haar ervaren in dat gedrag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten