Meme is beter na 3 dagen

Meme is gewoon beter!!
Meme is de grootmoeder van Jasper en Eva die nu geopereerd is van hetzelfde als mij. Een knieprothese.
Ik ben na 4 maanden redelijk beter, ook lichamelijk. Ik hoop dat zij mij verder begrijpt in de weg naar herstel.

knie

Enkele jaren terug had ons moeder een smak gemaakt met haar bromfiets.
knie gebroken en geopereerd.
Dan begon de andere knie pijn te doen.
slijtage noemt men zoiets in het medisch vakjargon.
Deze knie wordt vandaag geopereerd.
Ze krijgt een prothese om precies te zijn.
Hopelijk valt dit achteraf mee.
ze is ook niet meer van de jongste
76 lentes om precies te zijn.
Maar te goed van lichaam en geest om voor de rest van haar dagen
binnen te zitten ingevolge pijn en slijtage.
Deze namiddag wordt zij onder handen genomen.
Het belooft een lange, hongerige dag te worden voor haar.

Twee met autisme

Nee het is niet aan mij om een verhaal te vertellen. De een kan het wel en de ander kan het niet.
Tussendoor out ik mij ook een keer. 3 jaar veel lichamelijke pijn, 7 operaties. Nu ben ik aan het herstellen. 4 jaar geleden is bij mij ADD vastgesteld. Dat het druk is in mijn hoofd is kan iedereen zich wel voorstellen hoop ik. De afgelopen dagen was het enorm druk. Ik ben geschrokken ben van het feit dat ik in mijn hoofd zo geschrokken ben na Eva's gedrag van vrijdag.
Daarover later meer. Het was zo erg dat Jasper naar beneden kwam en vroeg wat er met haar scheelde. Het goede nieuws is dat ik kan zeggen dag ik maandagavond een gesprek had met mijn zoon, waarin ik hem veel heb kunnen duidelijk maken en ook veel heb vernomen.
2 jaar geleden dat Eva zo'n bui had. Zo kwaad, kwaad. Gegooid met dingen.
Het hielp niet met het bericht van het CLB, maandag. Het is echt nodig dat Francky en ik een gesprek hebben met iemand van haar school. Aanvraag is gedaan.

Het is bij mij door merg en been gegaan dat ze zowat 2 maanden geleden vroeg: waarom kan Jasper naar het gewoon onderwijs en ik niet? Wat zeg je op zo'n vraag? Mijn (instinctieve)antwoord was: "Jasper heeft het ook niet makkelijk". Een Asperger heeft het inderdaad niet altijd makkelijk, in die sociale junglewereld.
Kon ik zeggen: neen meisje, je bent te autistisch, niet genoeg zelfredzaam, te beperkt om het aan te kunnen in de maatschappij?? Neen toch.
Greet

Verschil tussen Asperger en ASS, vandaag?

Papa is vandaag ziek.
Jasper: ik laat hem met rust.
Eva doet wat ze moet, van huiswerk en denkt te kunnen profiteren computersgewijs.

Papa weet heel goed hoe hij Eva moet behandelen met alle sociale networks. Zij wilde profiteren van het feit dat hij niet beneden was.

Zich schamen -niet nodig

Eva is 12, en net als vele meisjes bezig met het Huis Anubis, Lady Gaga en "hoe zie ik er uit".
Eva heeft dun, blond haar. Vriendin Kaatje, die meer een fan is van Justin Bieber, en kapster wil worden, was met Eva's haar aan het werken. Tot dit: luizen.

Weer, ja weer. Nu kan ik nog een keer zeggen van mijn collega die dun blond haar heeft, en die vroeger nog gezegd heeft dat er bij haar maar een luisje moest passeren, of ze had het ook. Eva heeft daar geen boodschap aan. Ik ook niet trouwens.
Alle noodzakelijke maatregelen zijn genomen, nog een keer.

Het is echt niet leuk voor Eva om dit nog een keer te moeten meemaken. Ze hoeft er zich ook niet voor te schamen, want ze kan er echt niets aan doen.

Zwemmen mag ze ook niet meer tot het eind van het schooljaar. Wratten zijn daarvan de oorzaak; 2 x naar de dokter geweest om ze te bevriezen. Ja, ons meisje heeft wat meegemaakt.

Niets om je voor te schamen, maar toch doen. Ha, als dat niet normaal is, als je 12 bent??
Dat heeft volgens mij meer te maken met je lichamelijke ontwikkeling dan met autisme.

Leuk terugzien

Op de open deurdag van Eva's nieuwe middelbare school, Ter Sterre, heb ik vanmiddag een voormalige therapeute van Jasper teruggezien. Op het moment dat Eva en ik nog een taartje zaten te eten terwijl F. alvast de auto aan het halen was, dacht ik: die mevrouw aan de tafel naast ons ken ik. 2 seconden later viel het kwartje: Els, van het revalidatiecentrum. Ik heb haar aangesproken, en inderdaad, zij was het. Ze had mij blijkbaar ook herkend en vroeg hoe het was met J.
Het 6, 7 jaar geleden dat ze hem nog gezien heeft. Ik zei dat het goed gaat met hem, 3de middelbaar gewoon onderwijs, nu zonder Gon of andere begeleiding. Dat vond ze echt leuk om te horen. Ze was J. in al die jaren niet vergeten.
Hoe kon het ook? J. kreeg zoals elk cliëntje 3 therapieën: logopedie, motoriek en sociale vaardigheden. Bij de eerste test van logopedie scoorde hij zo hoog dat ze die therapie verder inpasten bij sociale vaardigheden. Van de kinderen die met hem therapie hadden is hij de enige die doorgestroomd is naar het gewoon middelbaar onderwijs, voor zover wij weten.